Ik ben echt een sucker voor Assassin’s Creed games. Heb letterlijk de platinum van elke game die er voor de PlayStation consoles is. Ga altijd voor de 100% met die miljoenen DLC-packs waarmee Ubisoft m’n Trophy stats teistert, ‘Ezio’s Family’ is één van de beste soundtracks ooit, en zal Unity verdedigen tot ik omval. Maar ‘Dawn Of Ragnorak’ kan net zo gemist worden als Ananas op een Pizza.
Vooropgesteld: Ik ben niet de grootste ‘Valhalla’ fan. De hele game ziet eruit alsof ik een zak modder tegen m’n tv heb gegooid en Eivor heeft ’t charisma van een Funko Pop. Ik snap dat het weer in Engeland chronisch deprimerend is, maar zelfs in het land waar iedereen afstamt van dezelfde Orc familie, schijnt de zon zo af en toe wel eens.
Niet in ‘Valhalla’. Deze troosteloze versie van Engeland, waar ik na ruim 140 uur mensen neersteken genoeg verschillende nutteloze outfits en zwaarden heb verzameld om een inloopkast mee te vullen, blijft grimmig en bewolkt. En blijft maar groeien. Beetje als de lijst met schandalen van Boris Johnson.
Nu dus met ‘Dawn Of Ragnorak’. Volgens Ubisoft hun grootste DLC ooit. En ik maar denken dat Odyssey dat al was. Flauw, I know. Maar goed, we mogen weer terug naar de Noorse goden. Wat niet per se het sterkste deel was. In Odyssey het verhaal van de main game verder in ‘The Fate of Atlantis’, hier ben je vooral ‘t geheugenverlies van Eivor’s spirituele voorvader Odin aan het herstellen.
Dat doe je met wat nieuwe powers, een nieuwe map én nieuwe vijanden. Maar dan in typische Ubisoft stijl. Oftewel, je mag alles zo vaak doen, dat ’t weer gaat voelen als een bijbaan. Ze geloven bij Ubisoft duidelijk niet in less is more, dus in plaats van één hoger gelegen Monolith veroveren, moet je er negen doen. In plaats van één Shelter vinden, hebben ze er een stuk of zes. Wat écht zonde is, want alle creatieve nieuwe ideeën veranderen daardoor heel snel weer in een afvinklijstje.
En dat maakt de DLC gewoon gelijk een stuk minder interessant. Het is weer ‘Valhalla’, maar dan in een andere, kleinere, map. Alsof je je Porsche naar de garage brengt en een Fiat Panda meekrijgt als leenauto voor een dagje. Het rijdt prima en je komt waar je zijn moet. Maar je hebt nou niet ’t idee dat je een upgrade hebt gekregen.
Ben heel benieuwd waar de toekomst van Assassin’s Creed ligt. Ik ben zwak en ga er sowieso bij zijn. Maar ik hoop echt dat ze met iets nieuws komen, want na deze trilogie, ben ik dit stijltje alweer zat. Ik wil hoge gebouwen beklimmen, mooie steden zien en vijf minuten vechten met een kozijn waar m’n character niet in kan klimmen.
Belangrijkste vraag: Hoe lastig is de platinum?
Ja, er is dus geen platinum voor DLC. Maar wel weer de drang om je Trophies op 100% te krijgen. Daarvoor moet je ongeveer alles in de DLC doen. Maar vooral je verstand uit zetten. Als dat lukt, is het met een uurtje of veertien wel geregeld.