Het ligt echt voor de mand hand om nu vijfhonderd woorden te schrijven, vol met katten grappen. Maar dat zou waarschijnlijk een catastrofe worden.

Dus ga ik proberen om categorisch daar ver vandaan te blijven en niet de kat uit de boom te kijken. Heb überhaupt al vrij veel flauw grappen moeten omkatten, wat al een beetje voelde als de kat op het spek binden. Dus laat ik alle cat puns nu maar meteen afstrepen.

Over Stray gesproken. Het is misschien wel de schattigste game van het jaar. Nooit geweten dat ik het nodig had om een dag het leven van een kat te leven. Gevoelsmatig doen ze niet veel meer dan eten, drinken en aan zichzelf likken. Niet meteen mijn gedroomde dagbesteding.

Maar in Stray valt dat reuze mee (ook al moet je voor de platinum de kat een uur laten slapen. Wat trouwens zorgt voor heel schattig geluid uit je controller) en ben je vooral bezig met een futuristische stad redden van pure eenzaamheid en verveling. Wat er precies is gebeurd om in die situatie te belanden wordt redelijk subtiel verteld in de game, maar de sfeer is zo nice, dat je eigenlijk vooral bezig bent met je negen levens in de waagschaal gooien met acrobatische sprongen over daken, bomen en industriële locaties.

Die er allemaal even prettig uitzien. Zou voor geen goud neon in m’n huis willen aantreffen, maar hier wordt het echt heel effectief gebruikt. De toekomst van Stray is troosteloos, maar wel stijlvol. Dat geldt ook voor de muziek, die perfect aansluit op het geheel en waarvan mn buren ook hebben mogen genieten de afgelopen dagen.

Eigenlijk valt er weinig te klagen over Stray. Het is fijn om af en toe iets te spelen dat gewoon een begin en een eind heeft (of, kop en staart, if you will) redelijk linear is en niet vraagt om zestien miljoen quests op te lossen met het zoeken van random items.

Net als de spanningsboog van een kat, is Stray niet zo lang en dat is juist een kracht van de game. Als je een avond op vier poten wil rondrennen zonder dat je buren een dokter bellen omdat ze denken dat je gek geworden bent, is dit de perfecte game.

Belangrijkste vraag: Hoe lastig is de platinum?

Er is één trophy die zoveel afhangt van geluk, dat het zo kan zijn dat je ‘m in één keer haalt, of een week later nog jankend je controller in elkaar aan het lijmen bent. Afgezien daarvan is het allemaal prima te doen.

Het is een korte game (er is ook een trophy om het binnen twee uur uit te spelen) met de enige kat op aarde die altijd naar je luistert.