Assassin’s Creed: Mirage

Laten we eerlijk zijn, de laatste Assassin’s Creed (Valhalla) duurde langer dan de gemiddelde relatie. De basis-game voelde al oneindig, maar er kwamen ook gewoon nog acht dlc’s packs. De game kwam uit in het eerste jaar van COVID en toen de pandemie klaar was, stond Ubisoft nog steeds doodleuk content uit te delen.

Wat (voor mij persoonlijk) ook niet hielp, was dat de setting van Valhalla niet echt een glimlach op m’n gezicht wist te brengen. Het was 100% een correcte weerspiegeling van Engeland (modderig, regenachtige en deprimerend) maar had niet de charme van de locaties in Origins of Odyssey.

Dus ja, 200 uur door de modder heen ploeteren met een humeurige Viking, begon bijna als werk te voelen. De (Britse) vlag ging dan ook meteen uit bij mij, toen ik hoorde dat ‘Mirage’ een upgrade had gekregen van dlc naar een eigen game, maar dan wel eentje die meer leek op de eerste Assassin’s Creed delen: Dus compacter en gewoon in één stad.

En één character. Toegegeven, Basim heeft de persoonlijkheid van een opgedroogde dropveter, maar het verhaal is op zich best geinig gedaan en weet wat hiaten op te vullen in grotere geheel van Assassin’s Creed. Moet daarbij wel zeggen dat het grotere plaatje bij Assassin’s Creed, eerlijk is eerlijk, momenteel net zo overzichtelijk is als het transferbeleid van Ajax.

Maar uiteindelijk maakt dat voor het plezier met de game niks uit: Rondrennen op daken voelde in tijden niet zo goed (fair enough: niet lastig, aangezien de vorige drie games vooral weilanden en akkers hadden) en het is weer leuk om echt stealth missies te moeten doen.

Mirage is uiteindelijk een compleet volwaardige game geworden, vol met een overvloed aan collectibles, quests en upgrades. In vergelijking met Valhalla is het inderdaad dlc, maar dat is een goed teken: Het is heerlijk om weer een Assassin’s Creed te spelen die na dertig uur klaar is en niet nog tot het einde der tijden nieuwe content erbij krijgt. Gewoon lekker een game met een gemiddelde lengte. Beetje zoals de standaard Nederlandse man. 

Natuurlijk zal Shadows volgend jaar weer enorm zijn en 200 uur van je tijd opeisen, maar hopelijk gaat Ubisoft vaker van dit soort AC games maken. Want ‘Mirage’ is zeker niet perfect, maar wel een goede start om meer van dit soort “kleinere” verhalen te vertellen in de wereld van Assasin’s Creed. Mijn tijd is Ubisoft bij voorbaat al dankbaar.