Mornin’
Tussen winnen en verliezen zit een hele dunne lijn. Ja, zelfs dunner dan de lijn die vanavond weer door de neus van je favoriete BN’er gaat. Het verschil tussen verlies en winst is een zorgvuldige balanceer-act. Eentje die soms een steuntje in de rug krijgt van het lot, maar die je soms ook zelf een handje moet helpen.
En het kan soms ook oneerlijk aanvoelen. Zo was het een goede week voor iedereen die houdt van Ajax, blikjes Redbull en NPO Blend. Maar zat het een beetje enorm tegen als je houdt van democratie, mensenrechten of shoppen bij de Blokker en Body Shop.
De Blokker. Ergens is het een godswonder dat dit bedrijf het zo lang heeft volgehouden: Ik ben bij begrafenissen geweest die gezelliger waren dan die winkel. En drukker. Met mensen dan. Levende. Want de gemiddelde Blokker is op zich wél tot de nok toe gevuld. Met nutteloze spullen. Heb een filiaal hier om de hoek en uit nieuwsgierigheid loop ik daar af en toe naar binnen. Soort ramptoerisme. Daar heb ik nog wel eens een handje van.
Maar goed, bij binnenkomst struikelde ik al direct over een stellage met zestien soorten Dreft. Die allemaal hetzelfde doen: Helemaal niks. Tenzij je zelf een beetje meewerkt en je pannen gaat schrobben. Negentig graden draaien en daar stond ik voor een wand met (en ik overdrijf graag, maar deze keer overdrijf ik niet) zestig verschillende soorten nepkaarsen. Je kent ze wel, van die uitgeholde plastic dildo’s met een led-lampje erin. Waarom zou een winkel me keuzestress willen geven over niet-echte kaarsen en afwasmiddel?
Ze hebben letterlijk tien producten in die winkel staan, maar dan wel van elk product vierduizend varianten. Wanneer je kan kiezen uit veertien soorten wasrekjes, tweehonderd wok-pannen en éénentwintig staafmixers, denk ik dat er ergens iets niet goed is gegaan met het inkopen. Letterlijk negentig procent van wat ze daar verkopen is net zo nuttig als die klasgenoot die bij muziekles een woodblock in z’n handen kreeg geduwd, zodat hij toch kon meedoen, maar zo min mogelijk opviel. Dan ben je inderdaad het lot een handje aan het helpen. Om te verliezen.
Gelukkig kan je het lot dus ook een handje helpen om te winnen. Dat gebeurde bijvoorbeeld in de kwartfinale van het WK voetbal in 1986. En ook in het geval van Diego Maradona bleek het -in meerdere opzichten, kunnen we achteraf concluderen- te gaan om een dunne lijn. Maar ondanks dat hij alweer bijna vier jaar is overleden, maakte dat moment hem wél redelijk onsterfelijk. Een zomer om nooit meer te vergeten.
Misschien dat we dat na dit jaar ook wel kunnen zeggen over Frenna, die iedereen in Nederland de afgelopen zes maanden vrijwillig als een flamingo liet rondlopen. En dat rustig wil doortrekken naar de winter. Zelfs de kerstman komt dit jaar aan in Mercedes in roze. Frenna heeft zijn eigen lot zeker een handje geholpen en gaat deze week door voor de maximale winst. Onze koningin heeft hij deze zomer al ontmoet, en nu kroont hij zichzelf tot koning. Een week lang, op FunX.
Want hij is de DiXte met zijn nieuwe single ‘MARADONA’.
Ik werk bij FunX. Elke week communiceer ik daar welke nieuwe muziek we gaan draaien. Dat had gekund in een simpele, korte, mail. Maar dat is uiteraard niet wat ik doe.