Mornin’
Ik deel deze berg tekst met een hoop mensen. Sommigen zijn daar blij mee, de rest waarschijnlijk iets minder. Your loss. Maar wat me wél altijd opvalt, is de hoeveelheid reacties die ik krijg van mensen die melden dat ze ergens vertrekken óf juist om te vertellen dat ze ergens anders aan de slag gaan. En met “ergens anders” bedoel ik dan de directe concurrent aan de overkant van de straat. De muziekindustrie voelt soms als een openbare parenclub, met meer swingers dan de golfbaan in Loosdrecht.
Zeker zo aan het einde van de zomer, wanneer de carrousel echt op volle toeren draait en iedereen opeens ergens anders lijkt te werken. Dat is dan trouwens ook echt het enige moment waarop de carrousel vol zit. Ik kom niet heel vaak (lees: nooit) op een kermis, maar de lange rijen vormen zich daar niet echt voor een draaimolen met witte paarden met een goudkleurige staaf. Tenzij je er een oude man met rode jurk bij zet. Maar dat terzijde.
Bij een kermis denk ik vooral aan krakende constructies met namen als Cakewalk, Breakdance en Calypso. En natuurlijk de parel onder de met-roestige-schroeven-en-gedeukt-aluminium-in-elkaar-gezette-attracties, de botsauto’s. Dé plek waar volwassen mannen zonder rijbewijs, inclusief een knikkerzak vol muntjes op schoot, met één hand donuts draaien alsof ze de hoofdrol spelen in Fast & The Furious deel dertien. En dat met een blikken tonijndoosje op drie wielen, die ongeveer 4 kilometer per uur gaat. Zelfs de besluitvorming van dit kabinet gaat sneller.
Dat rondrijden doen ze natuurlijk met een hele onderarm vol grijpmachine-Casio’s en een okergele XXL Johnny Bravo-knuffel naast zich. Gewonnen bij zo’n open-gezaagde vrachtwagen met hysterische kerstverlichting, waar ze drie uur bad eendjes hebben staan vangen. Onder het genot van een kaneelstok. De kermis is toch wel een beetje een gevalletje “We’ve got Disneyland at home” voor volwassenen. Maar misschien is het voor mensen ook even een escape uit hun eigen dagelijkse carrousel. Verwerken dat ‘The Circle of Life’ dus eigenlijk gewoon een hamsterrad blijkt te zijn. Kan je elk jaar wel verkassen naar de overkant, ook daar mag je gewoon weer rondjes gaan rennen.
Jinho9 (benieuwd hoe een optreden van hem in Duitsland eraan toe gaat: “Als ik zeg Jinho, zeggen jullie….”) heeft zijn carrière-carrousel heel behendig ingeruild voor een variant met auto’s op vier wielen, vliegtuigen, hotels en vrouwen. Verschil moet er zijn. Om een paar minuten mee te mogen gaan op zijn draaimolen, hoef je komende week geen munten te kopen, maar alleen FunX aan te zetten.
Want we gaan Jinho9, Katnuf en Jaykoppig regelmatig “draaien” met hun single ‘Carrousel’: Het is namelijk de nieuwe DiXte.
Ik werk bij FunX. Elke week communiceer ik daar welke nieuwe muziek we gaan draaien. Dat had gekund in een simpele, korte, mail. Maar dat is uiteraard niet wat ik doe.