Aangezien we als samenleving alweer een aardige tijd fungeren als figuranten in een slechte film, vind ik het soms wel lekker om naar een échte film te kijken, in de bioscoop. Tenminste, ik heb de illusie dat ik dat leuk vind. Want zodra ik er eenmaal zit, heb ik eigenlijk al spijt. En vaak niet eens vanwege de film.
Het begint eigenlijk al vóórdat je zit: Als je de speurtocht naar je stoel geslaagd hebt afgerond, is de kans bijna honderd procent dat er al iemand op je stoelnummer zit, die jou dan geïrriteerd aankijkt als je gewoon op je plek wil gaan zitten. Eenmaal geïnstalleerd, moet je bijna dubbelchecken of je echt in de bios bent aangekomen en niet de HORECAVA: Je bevindt je midden in een symfonie van knallende kroonkurken en kauwende kaken vol krakende chips. Of Nacho’s. Die zaal ruikt binnen tien minuten namelijk ook naar een filiaal van Taco Mundo.
En klinkt net zo levendig. Tuurlijk, die Minecraft-taferelen zijn vrij extreem, maar de gemiddelde bioscoopzaal doet niet onder voor een beetje kroeg op de vrijdagavond: Met wat pech eindig je net naast die ene persoon die de halve film moet uitleggen aan iemand of probeert te voorspellen wat er gaat gebeuren.
En natuurlijk nemen mensen gewoon hun telefoon op om hele gesprekken te voeren. Zo heb ik gisteren geleerd dat Florine ‘m echt even niet voelde toen haar pilaat niet vibey was, haar capu met gewone melk was gemaakt en haar huid totaal niet glowy voelde. En dan zat ze ook nog in haar feels omdat Kasper haar selfcare-dagje had verpest door als een main character al haar energie op te zuigen. Echt een red flag.
Heb alles opgenomen en doorgestuurd naar Johan Nijenhuis. Geef het een maand of zes en je kan ‘Verliefd in De Pijp’ overal in de bioscoop bewonderen. Als de rest van de zaal het dan toelaat. Want mijn idee van twee uur ontspanning bleek gisteren spontaan te transformeren in een piek van frustratie.
Dat is trouwens een geheel andere piek dan die van Frenna. Zijn leven is momenteel ook een film, maar dan eentje die al twee jaar lang de Oscar voor Best Soundtrack pakt. Vorig jaar zette hij de zomer al naar zijn hand, maar ook dit jaar blijkt hij de meest betrouwbare meteoroloog als het gaat om een lokale hittegolf.
Waarbij komende week de temperatuur ook zeker gaat pieken als je FunX aanzet, want ‘KiLELE’ van Frenna is de nieuwe DiXte.
Ik werk bij FunX. Elke week communiceer ik daar welke nieuwe muziek we gaan draaien. Dat had gekund in een simpele, korte, mail. Maar dat is uiteraard niet wat ik doe.