“Viktor Brand horen praten over Tomorrowland”

Mornin’

Ik heb ’t wel eens eerder gehad over een vriend van me (zal geen namen noemen, maar volgens Daniel Arends is hij erg belangrijk) die fungeert als een levende filibuster. Hij vertelt kronieken die zó lang zijn, dat ik met gemak twee keer mijn verjaardag kan vieren, voordat hij tot de kern van het verhaal is gekomen. De beste man probeert hoogstpersoonlijk het spreekwoordelijke uit “lengte van dagen” om te zetten naar een letterlijke variant.

Ik gok ook dat wanneer hij op een date gaat, het gesprek ook nooit zomaar stil zal vallen. Hij heeft ’t niet over koetjes en kalfjes, maar bespreekt gelijk de complete West-Friese veestapel. Inclusief die eeuwig kakelende kip zonder kop. Hij neemt ook nooit een blad voor de mond, het lijkt meer alsof hij voor tien hectare gekapt regenwoud staat te speechen.

En ik snap het hoor. Praten is één van de weinige dingen die ons onderscheidt van de rest van het dierenrijk, dus logisch dat we er gebruik van maken. Veelvuldig. Maar het lijkt ondertussen wel een internationale volkssport geworden. We kletsen collectief zoveel uit onze nekken, dat we beginnen te lijken op dat dertig meter hoge ding uit de Efteling.

Dat onvermogen om te stoppen met praten levert ook altijd ongemakkelijke situaties op: Taxichauffeurs die politiek, het klimaat én hun echtscheiding tijdens een rit van krap acht minuten met je willen doornemen. Een klant -meestal een Merel of Bauke- die een compleet levensverhaal afsteekt bij de kassamedewerker. Of bij Shownieuws Viktor Brand horen praten over Tomorrowland.

Soms is het gewoon beter om even niets te zeggen. Dat je de drang om zoveel mogelijk woorden te gebruiken sterk vermagerd. Een soort oreer Ozempic. Dat is ook de boodschap van KM en Dior, eentje die je komende week extra vaak kan waarnemen door even niet te spreken, maar vooral te luisteren. Naar FunX. Waar je ‘Dun Talking’ regelmatig gaat horen. Want ondanks de titel, is die track komende week de nieuwe DiXte.

Ik werk bij FunX. Elke week communiceer ik daar welke nieuwe muziek we gaan draaien. Dat had gekund in een simpele, korte, mail. Maar dat is uiteraard niet wat ik doe.